Wolvenbeten

Nederlands wordt naar het schijnt steeds moeilijker voor sommige Nederlanders. Zeker voor de jongere generaties. Soms vraag ik me weleens af wordt 'het Nederlands', of, de Nederlandse taal nog wel onderwezen op scholen? Of zit men maar wat te hobbyen in de klas en neemt men het niet zo nauw met het communicatiemiddel 'taal'? Wil je meedraaien in de maatschappij van nu en de toekomst, moet je toch écht de taal machtig zijn... Ik mag graag een filmpje of serie kijken vanaf het net. Het biedt wat verstrooiing en is soms zeer vermakelijk, zeker als het spannend is of humoristisch. De meeste vermakelijkheden worden geproduceerd in het buitenland, met Amerika en de UK op de eerste en tweede plaats. Deze landen spugen serie na serie, film na film uit om de massa amusement te bieden. Voor hen, die het Engels of enige andere taal niet machtig zijn hebben de genieën de ondertitels uitgevonden, zodat het verhaal wél te volgen is voor degenen onder ons die linguïstisch minder b...

Mja, Ik moet het toch uit mijn systeem zien te krijgen, die plaatsvervangende schaamte. Wat er in Oss gebeurd is is ten slotte niet niks. Het overlijden van vier kinderen, al dan niet door 'pilot error' van de bestuurder van zo'n elektrisch aangedreven bakfiets. Er wordt véél over geschreven, gedacht en gezegd.  Maar soms kan men daar ook de weg in kwijtraken, want iedereen wil het uit zijn systeem hebben. Het gat wat werd geslagen, het intense verdriet om het verlies, de stilte en de herinneringen die blijven na de klap. Hoe gaan we daar waardig mee om? Ik las vanmorgen in het Brabants dagblad dat Facebook is omgetoverd in Fearbook. Vrees wat je erop zet, vrees hetgeen je daar post. Vrees je leven en vrees voor je gezin, hond, kat en kanarie. Want zij zullen getuigen zijn van laster, hetze, gotspe, en heksenjacht, getriggerd door een hersenloze meute die kennelijk de wijsheid van de wereld bezit en die de hersenlozen wel eens zal vertellen hoe zij zich te gedragen h...

Soms bereikt je een bericht dat je niet wilt horen. De klap in je gezicht komt atlijd harder aan dan dat je verwacht. Het drukt je met je neus keihard op het feit dat je hier maar 'even' bent. Met wat geluk is dat een jaar of 80, 90...  Dan is het eigenlijk wel een beetje op.  Zo zie je elkaar, en van het ene op het andere moment niet meer. Gewoon door pure pech. Het is altijd de pech die het wint... De wereld wordt voor mij steeds een stukje kleiner... Alles wat vertrouwd was valt langzaam maar zeker weg. Tot uiteindelijk ik alleen overblijf en ook wegval, ruimte achterlatend voor anderen om op deze planeet rond te scharrelen. De egoïstische gedachte "waarom ik niet vóór iedereen sterf, dat scheelt een hoop ellende", borrelt regelmatig op. Mijn leven is niet zoals dat van anderen die het makkelijker af schijnt te gaan. Mijn leven bestaat uit "moeilijk". En hoe ik ook eet van dat bord, het mij voorgezette bord "moeilijk" wil maar niet leegr...

Hij Móét! Hij moet genoemd worden! Het moet gewoon! Voor mij is deze man groter dan Elvis Presley ooit kon zijn, zal zijn of postuum nog worden kan... Niemand die het weet, zeker de jongere generaties niet. Zij zullen het misschien afdoen als "Nedergezeik". Maar hebben ze ooit echt de moeite genomen om eens écht naar deze Hans Bouwens te luisteren? Zeker in deze tijd van streaming, iPod, en Mp3-spelers die tegenwoordig in 'smartphones' zijn ingebouwd, is de oude vertrouwde vinylplaat een verademing. En dáár schuilt George Baker...! Met een fenomenaal goede stem, doordachte melodieën en teksten...  Niemand heeft het door, niemand maalt ernaar. Maar Hans Bouwens, ofwel, George Baker (Lidl, jawel, ook ik doe daar mijn boodschappen! YES!!) heeft zich helemaal opgewerkt van lijnoperator in een frisdrankenfabriek tot een fantastische singer/ songwriter avant la lettre. Nog voordat ik uit de luiers (1968) was besloot Hans dat het tijd werd voor wat anders! Zijn ideeën b...

Gezond is "in". Want gezond wil zeggen dat men langer leeft. Nou nog iemand die dat echt gelooft. Want wat is gezond eigenlijk anders dan dat je niet doorhebt dat je bestaat? Je weet eigenlijk pas dat je leeft als je jezelf pijn doet. Dan pas besef je dat je rondloopt in een zak botten, bloed en "bedrading", een biologisch/ chemische fabriek op pootjes... Een fabriek die zich bewust is van zijn omgeving doordat er een eiwitrijke processor dag en nacht aan de gang is die omgeving te berekenen en begrijpelijk te maken. Dat begrijpelijk maken en berekenen van de variabelen, daar schort het de laaste tijd behoorlijk aan... We zijn niet alleen idioot bezig, we zijn héél hard aan het werk om onszelf naar de gallemiezen te helpen in onze drang gezond bezig te zijn. Was het decennia lang allemaal wel okay in Nederland. Zien we vandaag de dag alleen maar spoken en beren op de weg naar de toekomst. Wat voor toekomst? Kijk maar naar Dismaland, het (tijdelijke) pretpark van...

Als we gaan, dan gaan we met z'n allen. Als we gaan dan zijn we er geweest... Zong ene Vader Abraham ergens in 1984. Dat we gaan is zeker... alleen is de vraag wanneer gaan we dan... en hoe? Nu Groningen in de grond dreigt te verdwijnen door verzakking van de jarenlange gaswinning, zullen Drenthe en Overijssel ook wel gaan verzakken door de jarenlange zoutwinning aldaar. "Guus kom noar huus want mien huus et staat op springen....!" Na het gas wat verzakkingen en aardbevingen veroorzaakt is nu dus het zout aan de beurt. Waar gas uit poreus gesteente en zandlagen wordt gehaald. Wordt zout gewonnen uit zogenaamde 'mijnen' ook wel zoutkoepels genoemd. Dit zout is een maritieme, minerale afzetting uit zeer lang vervlogen tijden dat er nog een zee was... men liep nog in berenvellen, stookte houtvuren en slaakte kreten als "Bleuah!" en sloeg elkaar de hersens in want; mijn territorium, afblijven! Veel van oostelijk Nederland was dan ook moerassig en brak ...